Our projects

Hallo iedereen!

Wat hoor ik nou? Is het nog steeds herfstweer in Nederland? Ik heb toch het juiste jaar uitgekozen om weg te gaan :). Om jullie niet in de war te brengen, over (nu dan) 3,5 week ga ik naar Zanzibar. Ik ga dus nog niet binnen 4 weken naar huis. Ik kom 19 juni pas terug, maar de projecten zijn dus afgelopen binnen (nu dus) 3 weken.

Om ook eens op Chris Roeterink zijn gezeur over ‘jij doet ook niet veel daar’ in te gaan, plaats ik nu een bericht over de PROJECTEN. Aangezien deze oude meneer denkt dat ik hier vrij weinig tot niks uitvoer. Nou papa, dat is dus niet zo! Ik heb wel degelijk wat gedaan en ik dacht dat jij met jou ‘weekjes in Kenia’ wel wist dat het hier allemaal slomer gaat dan in Nederland.

Project 1. Chesire Home:
Hier zijn we dus aan het begin vaak naar toegegaan om te observeren bij de fysiotherapie (de maand Maart). Omdat de zuster ons vaak in het diepe gooide en vroeg of wij de les wilde overnemen omdat ze andere taken had, gaf school aan dit niet te doen. We komen hier voor andere dingen, niet om werk van anderen over te nemen. We hebben geobserveerd en kennen alle kinderen bij naam. We hebben kleine groepjes van 6 kinderen gemaakt en geven nu de laatste maand bewegingsagogie. We zijn in de maand April wekelijks lang geweest en hebben Annemaria koek-koek, overlooptikkertje, Schipper mag ik overvaren, fopbal en nog veel andere spellen met de kinderen gedaan. We konden toen nog niet beginnen met het maken van kleine groepjes, aangezien het toen vakantie was en niet alle kinderen er waren. Nu dus wel!

Project 2. De minor sexworkers:
Dit project verloopt veel beter dan we hadden kunnen hopen! We hebben na de lunch een wekelijkse ontmoeting met de meiden gehad en op aanraden van Father Odron, hebben we nu 2 ontmoetingen per week. Op de dinsdag geven wij activiteiten, praten met ze over hun dagelijks leven en hun werk. We geven daarna LGM(lichaamsgerichte methodieken) om thema’s als afstand – nabijheid, grenzen leren kennen en vertrouwen naar voren te laten komen. De donderdag geeft Stella met Sonile, Green en Jellyson de activiteiten. Afgelopen donderdag gingen Marijn en ik kijken hoe dit verliep en tot onze verbazing hadden ze erg leuke en goede activiteiten neergezet. We moesten allemaal een briefje trekken met daarop een cijfer. Jellyson wees iemand aan en diegene moest zijn cijfer opnoemen. Hij zocht de vraag op met het cijfer en deze vragen waren bijvoorbeeld: Wie mis je het meest of wat is je droom? Wat is het ergst dat je is overkomen? Wat wil je later bereiken? Zulk soort vragen. Zo leren we de meiden beter kennen en kunnen we ook zien wat ze willen met hun leven. We hebben profielen van ze gemaakt en een boek gekocht voor Stella. Het is de bedoeling om iedere ontmoeting op te schrijven in het boek, met de namen van de aanwezige meiden. Zo kan de volgende groep goed zien wat ze de afgelopen tijd hebben gedaan, welk meisje echt gemotiveerd is en aan de slag met het zoeken naar een opleiding voor deze meiden. (Wij gaan deze zomer op zoek naar sponsors, we willen de volgende groep geld mee geven, zodat ze het geld in dit project kunnen stoppen en de meiden ook echt kunnen helpen!)
*Deze week zijn we er ook achter gekomen hoeveel ze nou eigenlijk verdiende: 5 tot 10pin en als ze een goede avond hebben 20pin, dat is dus 1 tot 2 euro en een goede avond is dus 3,5 euro!

Project 3. De street kids (buddysystem):
De straatjongeren zijn gekoppeld aan de vrijwilligers van Youth Alive Zambia. Het duurde ontzettend lang voordat we wisten wie nou vrijwilliger voor dit project wilde zijn. We hebben afgelopen woensdag onze eerste workshop aan YAZ gegeven, en ook een boek voor ze gekocht. We hebben dit hele boek al vol gekladderd met week 1, week 2, week 3 etc. Zo kunnen ze net als bij de minor sexworkers iedere week opschrijven hoe hun meeting met hun buddy ging. Het is aan hun om te onderzoeken wat het straatkind nou eigenlijk wil. Terug naar school of een vak leren zoals timmeren. Als ze dat weten, kan de volgende groep hier ook iets mee doen. Wij proberen nog contact op te nemen met de Minestry of Child, een aardige en lachwekkende jonge vent die het erg leuk vind om met ons te kletsen. Er zijn namelijk 2 militaire kampen in Zambia gestuurd door de overheid en deze kampen zijn voor kwetsbare jongeren. Er is een jongens en een meisjeskamp. Het kamp voor de jongens is 1,5 uur van Chipata en wij willen dit kamp graag nog bezoeken. De straatkinderen en de minor sexworkers zouden eventueel bij deze man een intake gesprek kunnen houden, maar de kans dat ze in zo’n kamp komen is maar 1%. Toch moet je altijd je kans pakken denken wij!

Project 4. College of Education:
Na een lange vakantie (hele maand April) wachten, hebben we deze week eindelijk duidelijk wat we hier kunnen betekenen. Het maken van de time table (rooster) zou maandag worden afgehandeld, uiteindelijk was het pas donderdag dat het rooster duidelijk was. We hebben een staffmeeting bij gewoond, verschrikkelijk was dat! Een vergadering in Nederland heeft overzicht, hier hadden ze ook een agenda met de besproken punten, maar ik was het overzicht totaal kwijt! Erg interessant om mee te maken, maar vermoeiend. Vanochtend werden we aan alle eerstejaars leerlingen voorgesteld, dit waren er 200. Meer dan de helft van de leerlingen kon nog geen vervoer naar school regelen en is dus nog niet aanwezig. We hebben gekeken naar het rooster en kunnen onze lessen helaas niet vanaf volgende week geven. De leraren van Special Needs hebben al onderwerpen en de derde les kunnen wij pas invoegen. Dit word dus de eerste twee weken 2 dagen in de week meedraaien met de lessen en hopelijk er ook iets van leren. De laatste week is dus onze lesweek. Het lijkt ons alle drie ontzettend gaaf en we balen ervan dat het maar 1 les word. De volgende groep kan gelijk beginnen en de bedoeling is kennis uitwisselen (to share knowlegde). Ik denk dat dit erg leerzaam voor mij is, zien jullie het al voor je? Ik voor zo’n hele klas van 45 tot 90 gemotiveerde oudere studenten dan ikzelf? Heftig word dat!

Gemotiveerde groetjes Tirsa